Udokumentowano, że orki i delfiny białoboczne z Pacyfiku polują razem na łososia u wybrzeży Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie, co jest zachowaniem nieopisanym wcześniej w literaturze naukowej. Naukowcy z Uniwersytetu Dalhousie wykorzystali podwodne nagrania wideo, znaczniki biologiczne i nagrania z dronów, aby obserwować to niezwykłe partnerstwo w sierpniu 2020 r. Badanie opublikowane w czasopiśmie Scientific Reports sugeruje potencjalne korzyści dla obu gatunków – chociaż dokładny charakter współpracy pozostaje przedmiotem dyskusji.
Nieoczekiwane partnerstwo
Tradycyjnie orki i delfiny utrzymują neutralną lub nawet agresywną relację. Wiadomo, że w niektórych regionach orki polują na delfiny, podczas gdy delfiny czasami atakują orki w grupach. Jednakże w populacji orków występujących w północnej Kolumbii Brytyjskiej dynamika ta ulega zmianie. Naukowcy odnotowali 258 przypadków delfinów zbliżających się do oznaczonych orek podczas żerowania. W wielu przypadkach orki korygowały swój kurs po spotkaniu z delfinami i nurkowały razem, co wydaje się być skoordynowanym zachowaniem podczas polowania.
Naukowcy odkryli, że orki czasami zabijają dużego łososia Chinook po jego złapaniu, a delfiny żerują w poszukiwaniu jego szczątków. Sugeruje to co najmniej jeden sposób, w jaki delfiny czerpią korzyści z interakcji: mogą żywić się rybami, których same nie byłyby w stanie złowić.
Dlaczego to jest ważne
Jest to pierwszy udokumentowany dowód wspólnego polowania i dzielenia się ofiarami między obydwoma gatunkami. Nasuwa się pytanie, w jaki sposób ssaki morskie przystosowują się, aby zmaksymalizować spożycie pożywienia i czy to zachowanie jest powszechne, czy unikalne dla tego konkretnego regionu. Szczególnie godne uwagi jest to, że orki, niezwykle inteligentne drapieżniki, zdają się uwzględniać obecność delfinów w swojej strategii łowieckiej.
Dyskusje na temat współpracy
Nie wszyscy badacze zgadzają się, że jest to prawdziwa współpraca. Niektórzy snują teorię, że delfiny to po prostu kleptopasożyty kradnące pozostałości po zabójstwach orków. Inni zauważyli, że orki mogą raczej unikać delfinów, niż aktywnie z nimi polować, zmniejszając tym samym aktywność wokalną i nurkując głębiej, gdy delfiny są w pobliżu. Główna badaczka Sarah Fortune potwierdza te alternatywne wyjaśnienia.
„Delfiny mogą po prostu się przekraść i ukraść ryby orkom… ale mamy obserwacje delfinów polujących na łososia na powierzchni, więc jest jasne, że delfiny chcą łososia, ale nie są wyposażone do połowu tak dużej ryby”.
Implikacje dla przyszłych badań
Zrozumienie, czy to zachowanie ma rzeczywiście charakter kooperacyjny, wyzyskowy czy przypadkowy, ma kluczowe znaczenie. Konieczne są dalsze badania, aby określić ilościowo korzyści dla obu gatunków i określić, czy ta interakcja jest spójna w czasie i miejscu. Badanie podkreśla zdolność adaptacji ssaków morskich, tworząc nawet nieoczekiwane sojusze, aby zwiększyć skuteczność polowań.
Niedawne obserwacje orków wykazujących niezwykłe zachowanie – niosących łososia na głowach, masujących wodorostami, a nawet niszczących łodzie – potwierdzają rosnące uznanie ich złożonych zdolności uczenia się społecznego i kulturowego. Partnerstwo między orkami i delfinami to kolejny przykład niesamowitej inteligencji i zdolności adaptacyjnych tych szczytowych drapieżników.
