Voor degenen die niet bekend zijn met de complexiteit van internationale klimaatonderhandelingen kunnen de jaarlijkse VN-conferenties over klimaatverandering, bekend als COP’s, verbijsterend overkomen. Tientallen gelijktijdige discussies, agenda’s vol jargon en een schijnbaar eindeloze parade van afgevaardigden kunnen het moeilijk maken om te begrijpen wat er werkelijk gebeurt. Gelukkig biedt het postuum gepubliceerde boek van Peter Betts, The Climate Diplomat: A Personal History of the COP Conferences, een insiderperspectief van onschatbare waarde op deze cruciale bijeenkomsten.
De innerlijke werking van een COP begrijpen
Betts, een legendarisch figuur in COP-kringen en voormalig hoofdklimaatonderhandelaar voor Groot-Brittannië en de EU, biedt een zeldzaam kijkje in de realiteit van klimaatdiplomatie. Zijn boek volgt de evolutie van deze topconferenties, te beginnen met zijn betrokkenheid bij het internationale klimaatbeleid van Groot-Brittannië in 1998, en biedt uiteindelijk een gedetailleerde uitleg van hoe COP’s functioneren.
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is het leven van een klimaatonderhandelaar verre van glamoureus. Nationale teams besteden jaren aan strategische planning en onderhandelingstactieken, maar brengen de topconferenties zelf door in tijdelijke gebouwen – vaak in niet ideale omstandigheden. Betts vertelt over ervaringen zoals delegatiekantoren in parkeergarages die naar brandstof stinken, en voedsel dat grotendeels bestaat uit saaie, in massa geproduceerde broodjes. Deze details onderstrepen een fundamentele waarheid: klimaatdiplomaten worden gedreven door een diepgewortelde overtuiging dat dit de beste weg is naar het oplossen van de klimaatcrisis.
De diverse kwesties die op het spel staan
De enorme omvang van de onderwerpen die tijdens een COP worden besproken, is onthutsend. Landen brengen verschillende prioriteiten ter tafel: sommigen streven naar meer financiële hulp voor ontwikkeling, anderen dringen aan op ambitieuze emissiereductiedoelstellingen, terwijl anderen helaas actief proberen de vooruitgang te belemmeren. Wat de uitdaging nog groter maakt, is dat elk land wordt beperkt door zijn eigen binnenlandse politiek, financiële realiteit en culturele perspectieven.
Te midden van dit complexe landschap staan de onderhandelaars voor de enorme taak om unanieme consensus te bereiken over de volgende stappen om de klimaatverandering aan te pakken. Dit vereist bekwame diplomatie en de bereidheid om compromissen te sluiten.
Achter de schermen bij belangrijke topconferenties
The Climate Diplomat schittert echt wanneer het verslagen achter de schermen biedt van grote topconferenties als Kopenhagen, Parijs en Glasgow. We horen over geïmproviseerde persconferenties die de onderhandelingen doen ontsporen, over premiers die ‘robotachtig koekjes eten’ tijdens kritische vergaderingen, en zo nu en dan een uitbarsting van frustratie. Het boek biedt ook waardevolle inzichten in de dynamiek van Whitehall en de impact van klimaatcampagnes – waarbij zowel successen als voorbeelden worden belicht waarin lobbystrategieën onbedoeld de vooruitgang hebben belemmerd.
Het belang van diplomatie bij het aanpakken van de klimaatverandering
Hoewel sommige critici COP’s afdoen als onproductieve praatfestijnen, wijst het bewijsmateriaal anders uit. Vóór het historische Akkoord van Parijs in 2015 werd verwacht dat de wereld tegen het einde van de eeuw te maken zou krijgen met een catastrofale opwarming van 5°C. Tien jaar later is dat traject, dankzij aanhoudende diplomatieke inspanningen, teruggebracht tot ongeveer 2,7°C. Hoewel dit nog ver verwijderd is van het doel, betekent dit een aanzienlijke verbetering en toont het de kracht van diplomatie aan bij het verzachten van de klimaatverandering.
Concluderend biedt het boek van Peter Betts een ongeëvenaarde kijk op de vaak over het hoofd geziene wereld van de klimaatdiplomatie, waarbij de toewijding, uitdagingen en uiteindelijk het potentieel voor positieve verandering binnen deze cruciale internationale bijeenkomsten worden onthuld. Het onderstreept dat COP-toppen, ondanks de complexiteit, een cruciale rol spelen bij het vormgeven van onze reactie op de mondiale klimaatcrisis.
